Jan Witkowski เพลิดเพลินกับเรื่องราวที่ผสมผสานกันของ
Jacques Monod และ Albert Camus ผู้ได้รับรางวัลโนเบล
Brave Genius: นักวิทยาศาสตร์ นักปรัชญา และการผจญภัยสุดท้าทายจากการต่อต้านฝรั่งเศสสู่รางวัลโนเบล
ฌอน บี. แคร์โรลล์
มงกุฎ: 2013. 9780307952332 | ISBN: 978-0-3079-5233-2
ใน Brave Genius นักชีววิทยา Sean Carroll 666slotclubบอกเล่าเรื่องราวของชายผู้น่าทึ่งสองคนซึ่งชีวิตของเขาต้องบรรจบกันหลังสงครามโลกครั้งที่สอง ซึ่งจุดประกายให้เกิดการมีส่วนร่วมที่หาได้ยากของจิตวิญญาณ Jacques Monod เป็นผู้ก่อตั้งอณูพันธุศาสตร์ซึ่งร่วมกับนักชีววิทยา Andre Lwoff และFrançois Jacob ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ปี 1965 นักเขียนนวนิยายและนักปรัชญา Albert Camus เป็นผู้ได้รับรางวัลโนเบลอีกคนหนึ่ง ได้รับรางวัลวรรณกรรมปี 1957 สำหรับงาน “ซึ่งมีการมองการณ์ไกลอย่างเอาจริงเอาจังช่วยกระจ่างถึงปัญหาของมโนธรรมของมนุษย์ในสมัยของเรา” เพียงสองปีต่อมา Camus เสียชีวิตในอุบัติเหตุทางรถยนต์
กองกำลังต่อต้านฝรั่งเศสทั้งกลุ่มต่อต้านสงคราม
ในช่วงทศวรรษที่ 1940, Jacques Monod นักพันธุศาสตร์ระดับโมเลกุล (ซ้าย) และนักเขียน Albert Camus ในเวลาต่อมากลายเป็นเพื่อนกัน เครดิต: SOPHIE BASSOULS/SYGMA/CORBIS LOOMIS DEAN/TIME LIFE PICTURES/GETTY
ชายทั้งสองกล้าหาญในการต่อสู้กับผู้รุกรานชาวเยอรมัน ทั้งคู่เป็นอัจฉริยะในขอบเขตของตนเอง และทั้งสองก็รวมกันเป็นหนึ่งในมุมมองโลกของพวกเขา มุมมองทางวิทยาศาสตร์ของ Monod แจ้งงานของ Camus และปรัชญาของ Camus มีอิทธิพลอย่างมากต่อ Monod มากจน Carroll เรียก Monod ว่า “Camus in a lab coat”
เรื่องราวของ Carroll เริ่มต้นขึ้นในปารีสในปี 1940 ซึ่งเป็นปีที่เมืองนี้ตกเป็นของชาวเยอรมัน Monod เป็นส่วนหนึ่งของวิทยานิพนธ์ของเขาที่ Sorbonne เพื่อศึกษาการเติบโตของแบคทีเรีย ในปีนั้นเขาค้นพบ ‘การปรับตัว’ ซึ่งเป็นความล่าช้าที่เกิดขึ้นเมื่อแบคทีเรียที่เติบโตในตัวกลางที่มีน้ำตาลสองชนิดหมดไปในครั้งแรกและเปลี่ยนไปเป็นครั้งที่สอง การสังเกตนี้นำไปสู่งานในชีวิตของเขาในการสำรวจการควบคุมการแสดงออกของยีนในแบคทีเรีย ในเวลาเดียวกัน Camus มาถึงปารีสจากแอลจีเรีย เป็นนักข่าวและบรรณาธิการที่มีประสบการณ์แล้ว เขาหางานทำในหนังสือพิมพ์ Paris-Soir แต่เขามีความทะเยอทะยานที่ยิ่งใหญ่กว่า นั่นคือการเขียนเกี่ยวกับเรื่องไร้สาระ ในปรัชญานี้ จักรวาลไม่มีเป้าหมายหรือความหมาย ห่างไกลจากการเป็นลัทธิแห่งความสิ้นหวัง แต่เรียกร้องให้ผู้คนตระหนักถึงความไร้สาระและใช้ชีวิตอย่างเต็มที่
ดังที่แคร์โรลล์แสดงให้เห็น ผู้ชายแต่ละคนรับฟังคำเรียกร้องของนายพลชาร์ล เดอ โกลของฝรั่งเศสว่า “ชาวฝรั่งเศสที่เป็นอิสระทุกคน ไม่ว่าพวกเขาจะอยู่ที่ใด ควรต่อสู้ต่อไปอย่างดีที่สุดเท่าที่จะทำได้” Monod แจกจ่าย Résistance ซึ่งเป็นหนังสือพิมพ์ลับ และต่อมาได้เข้าร่วมกลุ่มที่ก่อวินาศกรรมสายการผลิตของเยอรมัน เขามีบทบาทสำคัญในการจลาจลในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1944 เมื่อฝ่ายต่อต้านต่อสู้กับกองทหารเยอรมันตามถนนในกรุงปารีส Camus เข้าร่วมเซลล์ต่อต้านและเขียนบทบรรณาธิการสำหรับหนังสือพิมพ์ Combat แคร์โรลล์อธิบายว่าชายแต่ละคนสามารถแสวงหาอาชีพของเขาได้อย่างไรภายใต้สถานการณ์ที่อันตรายที่สุด Monod ย้ายไปที่ห้องทดลองใต้หลังคาในตำนานที่สถาบันปาสเตอร์กับ Lwoff ในขณะเดียวกัน Camus ยังคงเขียนและเผยแพร่ L’Étranger (The Outsider) ในปี 1942 และก่อตั้งสถานที่ของเขาท่ามกลางปัญญาชนชาวฝรั่งเศสกับ Jean-Paul Sartre และ Simone de Beauvoir เพื่อนของเขาในขณะนั้น
มันเป็นความรังเกียจร่วมกันที่ทฤษฎีพันธุศาสตร์ของนักชีววิทยาโซเวียต Trofim Lysenko ที่นำ Monod และ Camus มารวมกัน ในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1948 หนังสือพิมพ์ Paris Communist Les Lettres Françaises ยกย่องงานของ Lysenko ว่าเป็น “เหตุการณ์ทางวิทยาศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่” สามสัปดาห์ต่อมา Monod ได้เขียนการโต้เถียงใน Combat โดยประกาศว่างานของ Lysenko ไม่ใช่งานตามหลักวิทยาศาสตร์ ถึงเวลานี้ Camus เชื่อว่าระบอบเผด็จการใด ๆ รวมถึงรัฐคอมมิวนิสต์นั้นทุจริตโดยเนื้อแท้ – มุมมองที่ยืนยันโดยการสนทนากับนักเขียนชาวฮังการี Arthur Koestler ซึ่งนวนิยายเรื่อง Darkness at Noon ต่อต้านเผด็จการได้ทำให้คอมมิวนิสต์โกรธเคือง Camus กำลังทำงานเกี่ยวกับ L’Homme Révolté (The Rebel) เรียงความเรื่องยาวของเขาเกี่ยวกับธรรมชาติของการปฏิวัติ เขาได้รับการแนะนำให้รู้จักกับ Monod และอย่างที่ Carroll พูด พวกเขา “โจมตีมันทันที” Monod ช่วย Camus ด้วยบทหนึ่งเกี่ยวกับวิธีที่ลัทธิคอมมิวนิสต์บิดเบือนวิทยาศาสตร์ในสหภาพโซเวียต เป็นตัวอย่างโดย Lysenko (การปราบปรามอย่างโหดร้ายของโซเวียตในการลุกฮือของฮังการีในปี 1956 เป็นการปิดผนึกการปฏิเสธคอมมิวนิสต์ร่วมกัน)666slotclub
