จอห์น ซาร์เนคกี กล่าวว่าการเฉลิมฉลองภารกิจอวกาศ
ความฝันของโลกอื่น: เรื่องราวอันน่าทึ่งของสล็อตแตกง่ายการสำรวจอวกาศไร้คนขับ Chris Impey และ Holly Henry สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยพรินซ์ตัน: 2013.
9780691147536
ยุคอวกาศได้ปฏิวัติความรู้และความเข้าใจของเราเกี่ยวกับจักรวาลทั้งใกล้และไกล 60 ปีที่ผ่านมามีวิธีการมากมายในการสำรวจอวกาศ ตั้งแต่ดาวเทียมโคจรรอบโลกที่หลุดพ้นจากบรรยากาศดูดซับ ได้เปิดสเปกตรัมแม่เหล็กไฟฟ้าเกือบทั้งหมดให้เรามองเห็น ไปจนถึงโพรบแบบหุ่นยนต์ส่วนใหญ่ที่อนุญาตให้เราศึกษาเกือบทุกประเภท ของวัตถุในระบบสุริยะของเราในระยะใกล้
ในDreams of Other Worldsคริส อิมปีย์และฮอลลี่ เฮนรี่ส่ง 12 ภารกิจในอวกาศเพื่อพิจารณาอย่างใกล้ชิด พวกเขาอธิบายว่าภารกิจบรรลุผลสำเร็จอย่างไรและจัดวางไว้ในบริบททางประวัติศาสตร์และแม้กระทั่งวัฒนธรรม นี่คือการทำงานร่วมกันระหว่างนักดาราศาสตร์และนักวิชาการด้านวรรณกรรม สำหรับผู้ที่มีพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์ สิ่งนี้ให้มุมมองที่สดชื่นโดยทั่วไปเมื่อเปรียบเทียบกับข้อความจำนวนมาก ตัวอย่างเช่น บทที่เกี่ยวกับ Mars Exploration Rovers เรียกใช้งานของ HG Wells และ Orson Welles และที่น่าแปลกใจกว่านั้นคือ TS Eliot, Virginia Woolf และ Vita Sackville-West และเพื่อช่วยอธิบายกล้องโทรทรรศน์อวกาศอินฟราเรดของสปิตเซอร์และการค้นพบบางส่วน ผู้เขียนใช้ประโยชน์จากนิยายวิทยาศาสตร์คลาสสิกปี 1870 ของจูลส์ เวิร์น เรื่องTwenty Thousand Leagues Under the Seaและภาพยนตร์ของเจมส์ คาเมรอน เรื่องAvatar (2009) และAliens of the Deep (2005)
กล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิลลอยเหนือพื้นโลกในเดือนพฤษภาคม 2552 เครดิต: NASA/STSCI
การเลือกเพียง 12 ภารกิจก็เหมือนกับการเลือกทีมฟุตบอลที่ดีที่สุดตลอดกาลของคุณหรือศิลปินท็อปเท็น มันเป็นไปไม่ได้. รายชื่อของอิมปีย์และเฮนรี่รวมถึงตัวอย่างที่รู้จักกันดีนอกวงการวิทยาศาสตร์ เช่น กล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิลและยานอวกาศโวเอเจอร์
เช่นเดียวกับภารกิจการทำแผนที่ดาวของฮิปปาร์คอสที่ไม่ค่อยมีใครรู้จัก และหอดูดาวเอ็กซ์เรย์จันทรา ไม่ว่าความคิดเห็นของคุณเกี่ยวกับการเลือกของพวกเขาจะเป็นอย่างไร พวกเขาทั้งหมดได้รับการวิเคราะห์และนำเสนอในทางวิชาการแต่มีส่วนร่วม ผู้เขียนเตือนเรา – หากเราต้องการเตือน – ว่านอกเหนือจากภารกิจเหล่านี้เป็นความสำเร็จทางเทคโนโลยีที่ยอดเยี่ยม วิทยาศาสตร์เป็นแกนหลักของพวกเขา ไม่ว่าจะเป็นจักรวาลพลังงานสูงที่แสดงโดยดาราศาสตร์เอ็กซ์เรย์ หรือจักรวาลอันหนาวเย็นที่เปิดเผยผ่านการสังเกตอินฟราเรด – จากภายในของดวงอาทิตย์ไปจนถึงส่วนนอกของระบบสุริยะของเรา – อิมปีย์และเฮนรี่สามารถนำทางได้ พวกเขาอธิบายความจำเป็นทางวิทยาศาสตร์ของภารกิจเหล่านี้ในลักษณะที่ผู้เชี่ยวชาญและผู้เชี่ยวชาญทั่วไปสามารถเข้าถึงได้และน่าสนใจ
ฉันมีปัญหากับมุมมองโลกทัศน์ที่เน้นสหรัฐฯ
เป็นศูนย์กลางของหนังสือ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าในทางวิทยาศาสตร์ โครงการอวกาศของสหรัฐฯ เป็นกำลังสำคัญ สหภาพโซเวียตประสบความสำเร็จในครั้งแรกที่ยิ่งใหญ่มากมาย — เช่น คนแรกที่ประสบความสำเร็จในการลงจอดที่อ่อนนุ่มบนดวงจันทร์, Luna 9 ปี 1966 เช่นเดียวกับภาพแรกของด้านไกลของดวงจันทร์ และ Venera 7 ซึ่งเป็นผู้ลงจอดบนดาวศุกร์ลำแรก แต่ด้วยข้อยกเว้นที่น่าสังเกตบางประการ ผลลัพธ์ทางวิทยาศาสตร์ของโซเวียต และต่อมาในรัสเซีย โปรแกรมค่อนข้างแย่ ไม่นานมานี้ องค์การอวกาศยุโรป ญี่ปุ่น อินเดีย และจีน ประสบความสำเร็จอย่างมาก รวมถึงการที่นิวเคลียสของดาวหางบินผ่านใกล้ครั้งแรก – ของดาวหางฮัลเลย์ – โดยยานอวกาศ Giotto ของยุโรปในปี 1986 และการกลับมายังโลกของอนุภาคจาก ดาวเคราะห์น้อย 25143 Itokawa โดยยานอวกาศ Hayabusa ของญี่ปุ่นในปี 2010
การไม่รวมภารกิจเดียวจากสหภาพโซเวียต รัสเซีย หรือญี่ปุ่น สำหรับฉันแล้วดูเหมือนสายตาสั้น หนึ่งสามารถสร้างกรณีสำหรับ Venus Landers Venera 13 และ 14 ได้อย่างง่ายดายซึ่งมีชีวิตอยู่ได้นานถึงสองชั่วโมงบนพื้นผิวของดาวเคราะห์ หรือบอลลูนฟรังโก–โซเวียตเวก้า ซึ่งลอยอยู่ในบรรยากาศของดาวศุกร์นานถึงสองวัน หรือภารกิจฮายาบูสะ
Impey และ Henry รวมภารกิจที่นำโดยยุโรปสองภารกิจในรอบโหล เหล่านี้คือ Hipparcos ซึ่งระหว่างปี 1989 ถึง 1993 วัดตำแหน่งของดวงดาวมากกว่า 100,000 ดวงและวัตถุอื่น ๆ ด้วยความแม่นยำที่ไม่เคยมีมาก่อนและหอดูดาวสุริยะและเฮลิโอสเฟียร์ (SOHO) ได้เปิดตัวในปี 2538 และยังคงเปิดดำเนินการอยู่โดยสังเกตทั้งด้านล่างและไกลจากดวงอาทิตย์ พื้นผิว. แต่น่าแปลกที่ผู้เขียนกล่าวถึง SOHO ว่าเป็นของ NASA ก่อน หลังจากนั้นจึงเขียนว่า “SOHO ถูกสร้างโดย European Space Agency; สิบสี่ประเทศและวิศวกรมากกว่าสามร้อยคนมีส่วนร่วมในการออกแบบและการก่อสร้าง” โดย NASA จัดการการเปิดตัวและการปฏิบัติงานภาคพื้นดิน ยุโรปยังให้การสนับสนุนด้านฮาร์ดแวร์และการเงินแก่กล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิลตั้งแต่เริ่มต้น — แต่แทบไม่มีการพูดถึงเรื่องนี้เลย
ผู้เขียนชี้ให้เห็นว่าวิทยาศาสตร์อวกาศเป็นกิจกรรมระดับนานาชาติอย่างแท้จริง และโดยทั่วไปแล้วได้ดำเนินการด้วยจิตวิญญาณที่เปิดกว้าง เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่และโอบอ้อมอารี แม้ว่าจะมีจุดบกพร่องบ้างเป็นครั้งคราว อย่างไรก็ตาม ‘ลัทธิชาตินิยมในอวกาศ’ ที่ละเอียดอ่อนแต่แพร่หลายของDreams of Other Worldsทำให้มัวหมองสิ่งที่เป็นการอ่านที่ให้ข้อมูลและมีส่วนร่วมสล็อตแตกง่าย
