Michael D. Gordin ทบทวนประวัติเครือข่ายคอมพิวเตอร์แห่งชาติที่ล้มเหลวของโซเวียต
วิธีที่จะไม่สร้างเครือข่ายประชาชาติ: ประวัติศาสตร์ที่ไม่สบายใจของอินเทอร์เน็ตโซเวียต
เบนจามิน ปีเตอร์ส
The MIT Press: 2016. 9780262034180 | ไอ: 978-0-2620-3418-0
ความท้าทาย ‘small-n’ สร้างความปั่นป่วนให้กับนักประวัติศาสตร์ทุกคน แต่ปัญหาของตัวอย่างที่มีขนาดเล็กกว่าปกตินี้รุนแรงมากในประวัติศาสตร์ของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี การค้นพบทางวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่ดูเหมือนจะเกิดขึ้นอย่างเฉพาะเจาะจง บางครั้งเราเห็นการทวีคูณ — ประมาณครึ่งโหลข้อต่อของหลักการของการอนุรักษ์พลังงานหรือตารางธาตุในช่วงเวลาเดียวกัน, ตัวอย่างเช่น — แต่ความหลากหลายของความเชี่ยวชาญ, ก้าวของการสื่อสารและความหลากหลายของการเผยแพร่หมายความว่านวัตกรรมส่วนใหญ่ เกิดขึ้นเป็น singletons เพื่อใช้คำศัพท์ของนักสังคมวิทยา Robert Merton ปัญหานี้อาจโดดเด่นที่สุดด้วยเทคโนโลยีเรือธงในยุคปัจจุบันของเรา นั่นคืออินเทอร์เน็ต ในที่นี้ เรามี n ของ 1
สิ่งนี้สำคัญด้วยเหตุผลสองประการ ประการแรก ซิงเกิลตันทำให้การสรุปทั่วไปผิดหวัง ทำให้ยากต่อการวาดบทเรียนสำหรับนโยบายวิทยาศาสตร์ ประการที่สองคือปริศนาที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ฉุกเฉิน ขณะนี้ เรามีอินเทอร์เน็ตและมีชุดของคุณสมบัติ (เช่น หลักการแบบ end-to-end ซึ่งกำหนดว่าแอปพลิเคชันควรเกิดขึ้นที่ขอบของเครือข่าย แทนที่จะเป็นโหนดตัวกลาง) มีลักษณะเช่นนี้เพราะจำเป็นหรือคุณลักษณะของคุณลักษณะนี้มีลักษณะเฉพาะของอินเทอร์เน็ตเฉพาะนี้หรือไม่? หากไม่มีทางเลือกอื่นเพื่อเปรียบเทียบกับ — n ที่ใหญ่กว่า — เราไม่สามารถพูดได้
Victor Glushkov นักวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ของโซเวียต ผลักดันให้สร้างระบบ ‘All-Union’ เครดิต: SPUTNIK/Alamy
ใน How Not to Network a Nation ผู้เชี่ยวชาญด้านการสื่อสาร Benjamin Peters โต้แย้งเรื่องฉุกเฉิน บนพื้นฐานของ n เพิ่มขึ้นจาก 1 เป็น 2 อืม เป็น 1.37 หรือประมาณนั้น
นักประวัติศาสตร์ได้เริ่มบันทึกเหตุการณ์ในอดีต
ของเครือข่ายไว้เป็นการเปรียบเทียบที่มีประโยชน์ หนึ่งคือ Project Cybersyn ซึ่งเป็นการทดลองเพื่อสร้างเครือข่ายเศรษฐกิจของชิลีภายใต้ประธานาธิบดี Salvador Allende ในปี 1970 ตามที่อธิบายไว้ใน Cybernetic Revolutionaries ของ Eden Medina (MIT Press, 2011) Peters สรุปสิ่งเหล่านี้ได้ดี แต่เหมืองหินของเขาเป็นปลาวาฬสีขาวที่ยิ่งใหญ่ของประวัติศาสตร์เฉพาะทางนี้: อินเทอร์เน็ตของสหภาพโซเวียต เหตุใดจึงไม่เคยก้าวข้ามขั้นตอนของโครงการเลย และโครงการใดระหว่างช่วงปลายทศวรรษที่ 1950 ถึงปลายทศวรรษ 1980 สามารถจำแนกได้อย่างเหมาะสมว่าเป็นความพยายามในการพัฒนาโครงการหนึ่งๆ เป็นหัวข้อหลักของหนังสือ
ปีเตอร์สสร้างกรณีที่ดีที่จะก้าวข้ามบทลงโทษที่ยอดเยี่ยมของ Slava Gerovitch เกี่ยวกับคำเปรียบเทียบที่ดูคล้ายคลึงกันนี้: “InterNyet” สัญชาตญาณของเขาตรงจุด ต้นกำเนิดของสงครามเย็นของโครงการเครือข่ายในสหรัฐอเมริกาได้รับการบันทึกไว้อย่างดี เช่น ใน Janet Abbate’s Inventing the Internet (MIT Press, 1999) การสนับสนุนทางทหารโดยตรงเป็นสิ่งสำคัญ กระทรวงกลาโหมให้การสนับสนุนผ่านหน่วยงานโครงการวิจัยขั้นสูงซึ่งเปิดตัว ARPANET ซึ่งเป็นอินเทอร์เน็ตตัวอ่อนเมื่อวันที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2512 รากฐานทางแนวคิดของอินเทอร์เน็ตรวมถึงไซเบอร์เนติกส์ซึ่งสร้างขึ้นโดยนักคณิตศาสตร์นอร์เบิร์ตวีเนอร์ในปี 2491 เมื่อพิจารณาถึงความคล้ายคลึงกันระหว่างโซเวียตและสหรัฐฯ เทคโนโลยีสงคราม คงจะน่าแปลกใจถ้าไม่มีความพยายามที่จะสร้างอินเทอร์เน็ตของสหภาพโซเวียต อันที่จริง Peters พบข้อเสนอที่แตกต่างกัน 6 ประการในการพัฒนาเครือข่ายคอมพิวเตอร์แบบ ‘all-union’ นี่เป็นเหตุผลที่ทำให้สิ่งที่เขาเรียกว่า “จินตนาการโครงสร้างพื้นฐานขนาดใหญ่ของนักวางแผนโซเวียต” ผู้ซึ่งชอบโครงการของพวกเขาที่ใหญ่และอยู่ในอุดมคติ – คิดว่าโครงการอวกาศ เขื่อน และพลังงานนิวเคลียร์
Peters มุ่งความสนใจไปที่ OGAS ของนักวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ Viktor Glushkov (obshche-gosudarstvennaia avtomatizirovannaia sistema ซึ่งเป็นการทับศัพท์มาตรฐานของ Library of Congress แม้ว่าระบบต่างๆ จะถูกนำมาใช้อย่างไม่คงที่ตลอดทั้งเล่ม) ชื่อเต็มคือคำหนึ่งคำ: “ระบบอัตโนมัติทั้งหมดของรัฐสำหรับการรวบรวมและการประมวลผลข้อมูลสำหรับการบัญชี การวางแผน และการกำกับดูแลเศรษฐกิจแห่งชาติ สหภาพโซเวียต” ตั้งแต่ปี 2505 กลัชคอฟใช้เวลา 25 ปีในการระดมการสนับสนุนเครือข่ายจากสถาบันไซเบอร์เนติกส์ของเขาในเคียฟ ซึ่งสร้างทรัพยากรทางวัฒนธรรมมากมาย รวมทั้งรัฐธรรมนูญต้นแบบ หนังสือเดินทาง และการ์ตูนที่แสดงภาพดินแดนแห่ง “ไซเบอร์โทเนีย” ปีเตอร์สทำซ้ำสิ่งเหล่านี้ด้วยภาพและคำอธิบายมากมาย บันทึกจิตวิญญาณยูโทเปียของพวกเขา และแสดงให้เห็นถึงความต้องการวิศวกรตลอดเวลาที่จะปล่อยไอน้ำผ่านเที่ยวบินแฟนซี แต่โครงการนี้ไม่เคยเกิดขึ้นจริง
เป็นการยากที่จะรวบรวมรายละเอียดทางเทคนิคทั้งหมดจากเนื้อหาที่ Peters รวบรวมจากเอกสารสำคัญ การสัมภาษณ์ และรายงานของ CIA ที่ไม่เป็นความลับอีกต่อไป ข้อเสนอบางอย่างดูเหมือนคลาวด์คอมพิวติ้งหรือแท็บเล็ต แต่การตีความในลักษณะนั้นอาจผิดเพี้ยนไปจากยุคสมัย (และปีเตอร์สไม่ได้ทำ) แนวคิดคือการใช้การประมวลผลแบบเรียลไทม์เพื่อเชื่อมต่ออินพุตและเอาต์พุตทางเศรษฐกิจ ทำให้เศรษฐกิจตามแผนใช้งานได้จริงและปรับเปลี่ยนได้ เราไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าแผนของกลัชคอฟจะได้ผล สิ่งที่เรารู้คือความล้มเหลวไม่ได้เกิดจากการขาดแคลนคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล เพราะ OGAS ตั้งใจไว้ ฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ
